Laatste dag in LaPaz, eind goed: al goed!

Beste trouwe lezers, hierbij met excuses voor de vertraging: een verslagje van onze laatste dag in Bolivia, donderdag 10 mei 2012.

Het was onze laatste morgen in LaPaz. We hadden gisteravond laat, na het feest bij IRPANANI, al zo goed en kwaad als dat ging onze koffers gepakt, en de één had beter geslapen dan de ander!
Er stond in ons ISEAT-gastenverblijf weer een heerlijk ontbijt klaar. En toen we nog een paar lunchpakketjes maakten stond Dr Abraham met een groot deel van zijn staf opeens bij ons in de eetkeuken om met een paar kleine presentjes (souvinirs vanuit de Tiwanaku-periode)afscheid van ons te nemen, en ons te bedanken voor het persoonlijke bezoek.
Om even over 9 vertrokken we met alle bagage en per gearrangeerd busje naar het ICCO-KerkinActie Regiokantoor in het zuiden van de stad. Dat bezoek was al voor eerder deze week gepland, maar kon toen niet doorgaan vanwege de wegblokkades in LaPaz.
Conny Toornstra, als enige Nederlander, leidt al 3 jaren hier de internationale staf, die zich bezighoudt met de begeleiding van de vele ICCO en KiA-WD projecten en programma's in het zuidelijke deel van LatijnsAmerika. Zie voor het gehele overzicht: www.icco.nl of ook www.kerkinactie.nl.
We troffen het dat er net die dagen een monitorings-en rapportage training plaatsvond, en zo werden we voorgesteld aan enkele Brazilianen, Chilenen, Argentijnen, en natuurlijk ook aan de Boliviaanse projectbegeleiders van de bezochte 3 programma's (CJA-Sucre, CER-DET Tarija en IRPANANI-ElAlto). Nb: ISEAT-LaPaz is een zendingsprogramma, en dat valt daarom rechtstreeks onder de Z-afdeling van KiA-PKN in Utrecht.
We konden vertellen over de indrukken die we hadden opgedaan gedurende de 2 bezoek-weken. Ook hoorden we de reflecties van de betreffende ICCO/KiA project-medewerkers, waarbij het ons opviel dat er een goede betrokkenheid is, en dat er ook wordt gedacht aan het uitwisselen van ervaringen bv. door een bezoek van een CER-DET gemeenschap aan vergelijkbaar werk in Argentinia of Paraquay. Ook liet men ons weten dat er zeker samen met IRPANANI zal worden gezocht naar duurzame en houdbare ontwikkelingen, en verbreding/verbetering van hun bestaanszekerheid.
Al met al een hartelijk, nuttig, aanvullend en afrondend bezoek. We hebben nu ook gezien hoe dit werk in het land wordt aangestuurd.
Om ca. 12:00u reed het gehuurde busje ons in alle rust naar het vliegveld, na onderweg nog een andere auto aan te hebben gereden. (Of reed die andere auto nou 'ons' busje aan?. We zullen het niet weten!)
Tijdens de lunch in het airport-restaurant stond mw Julia van IRPANANI opeens voor onze neus, om ons nog even afscheid te wensen en uit te zwaaien. Dat was een warm gebaar.
Het vliegtuig vertrok op tijd: 17:45u lokale tijd (Dus dat is dan al 23:15u NL-tijd) De terugreis was verder zonder problemen: LaPaz-Lima, Lima-Madrid, Madrid-Amsterdam, waar we compleet en met alle bagage na 19 uren op Schiphol aankwamen om 18:20u (op 11 mei). Voor enkelen van ons stonden er familie-leden te wachten, en anderen reisden per trein naar Friesland terug.

Nb: Om het nog een keer met Bart onze tolk te zeggen: "(h)Et waz goe!"
We hebben in Bolivia veel gezien, veel geleerd en we hebben een schat aan ervaringen opgedaan, waar we het komende jaar graag meer over willen vertellen.